بیشتر بدانیم

شیرین بیان

نام علمی: Glycyrrhiza glabra

نام عمومی: Russian licorice , Spanish licorice, Licorice

نام انگلیسی: Liquorice 

نام های مترادف: Glycyrrhiza brachycarpa, Glycyrrhiza hirsute 

نام خانواده: Leguminosae (نخود)

گیاه شناسی: 
شیرین بیان گیاهی است پایا و دارای ارتفاع در حدود یک متر که در شرایط مناسب، بلندتر می شود. برگ های آن از 7_4 زوج برگ و یک برگچه انتهایی تشکیل میگردند. گل ها به صورت مجمع، آبی روشن همراه با لکه های سفید و دارای پنج گلبرگ هستند. میوه آن نیام به رنگ قهوه ای و حاوی 6_5 دانه است. ریشه های شیرین بیان، افقی و قهوه ای رنگ و نسبتاً بلند است که قسمت مورد استفاده گیاه هستند. این گیاه در بیشتر نقاط ایران می روید. 

ترکیبات مهم شیمیایی:

شیرین بیان حاوی حدود 15_2 درصد تری ترپنوئید، ساپونین ها به خصوص گلی سریزین و 24 هیدروکسی گلی سریزین است که به ترتیب 50 و 100 بار شیرین تر از ساکارز هستند. ترکیبات دیگر پان شامل بیش از 30 فلاونوئید و ایزوفلاونوئید هستند. همچنین ترکیبات کومارینی از جمله هرنیارین و اومبلی فرون در شیرین بیان وجود دارند. شیرین بیان حاوی مقدار بسیار کمی اسانس می باشد که دارای ترکیبات بسیار مختلفی است، اما ماده ای که اکثراً در آن یافت می شود، آنتول است که درصد کمی از اسانس را تشکیل می دهد.

خواص مهم:

عبارتند از اثرات ضد التهاب و زخم معده، ضد التهاب، خلط آور و ضد سرفه، ضد التهاب قسمت های فوقانی راه های تنفسی، کمک به درمان نزله های ششی، ضد اسپاسم، ضد حساسیت، ضد میکروب، ضد ویروس، خنثی کننده بعضی سموم کبد و نرم کننده راه های تنفسی.

فرآورده های گیاهی:

از این گیاه فرآورده هایی همچون پودر ، شربت ، چای یا دمنوش و قرص تولید میشود.

موارد احتیاط:

بی خطری مصرف شیرین بیان در زمان بارداری و شیر دهی به اثبات نرسیده است؛ بنابر این بهتر است در طول این دوران مصرف نشود.

دارو های گیاهی:

دارو های تهیه شده از این گیاه برای مشکلات برونشی، معده ای، صفراوی و ادراری مفید است. همچنین شیرین بیان جهت تغییر مزه های نامطلوب به صورت خرد شده، پودر یا عصاره آبی استفاده می شود.

مهمترین اثرات گزارش شده:

محرک آدرنال، ضد درد، شد اسید معده، ضد حساسیت، ضد آسم، ضد باکتری، شد تشنج، ضد افسردگی، ضد سم، شد ورم، ضد جهش ژنی ، ضد اکسیدان ، شد تب، شد اسپاسم، ضد انعقاد خون، ضد تومور، ضد سرفه، ضد زخم معده، ضد ویروس، ضد احتقان، محرک قوای جنسی، نرم کننده، ضد عفونی کننده، دفع کننده سموم بدن، خلط آور، محافظ کبد، محرک سیستم ایمنی، شیر افزا و مسهل.

نکات قابل توجه:

  1. مصرف روزانه بیش از 50 گرم و به مدت بیش از شش هفته ممکن است باعث عوارضی از جمله احتباس آب در بدن، کاهش سدیم،، افزایش پتاسیم و فشار خون گردد.
  2. مصرف بیش از شش هفته فرآورده های شیرین بیان باید با احتیاط صورت گیرد. در صورت مصرف طولانی باید از کاهش پتاسیم بدن مطلع گشت و از موادی که پتاسیم دارند، مانند موز زردآلو خشکه استفاده نمود. و در صورت بالا رفتن فشار خون، به پزشک مراجعه کرد.
  3. همچنین افرادی که فشار خون یا زمینه آن را دارند، باید فرآورده های شیرین بیان را با احتیاط مصرف نموده و از زیاده روی در مصر آن خودداری کنند.
  4. برای افراد مبتلا به پرفشاری خون، فرآورده های از شیرین بیان تخیه شده که دارای گلی سریزین کمتری است. این محصولات کمتر باعث پر فشاری خون می شوند و به نام فرآورده های دگلی سریزه معروفند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا