رازیانه

نام علمی:Foeniculum vulgare
نام عمومی:Fennel
نام انگلیسی: Fennel seed
نام های مترادف: Foeniculum officinale, Anethum foeniculum, Meum foeniculum ,Foeniculum capillaceum
نام خانواده:Umbelliferae (چتریان)
گیاه شناسی:
رازیانه گیاهی ـست علفی دو یا چند ساله به ارتفاع دو متر و دارای برگ هایی با بریدگی های زیاد بطوری مه به صورت نخی شکل در آمده اند. دم برگ ها در اتصال به ساقه به صورت غلاف مانند هستند کل ها به رنگ زرد و به صورت چتر مرکب قرار گرفته اند. میوه های رازیانه کوچک و به طول تقریبی 12 و عرض تقریبی 4دمیلیمتر می باشند همه قسمت های گیاه معطر است. قسمت مورد استفاده گیاه عموما میوه است اما از ریشه و برگ نیز استفاده می شود. این گیاه بومی نواحی مدیترانه ایست
ترکیبات مهم:
میوه این گیاه شامل 2_ 6 درصد اسانس بوده که 50 تا 70 درصد ان را نیز ترانس آنتول شامل میشود که از مهمترین ترکیبات ان است همچنین به دلیل وجود آنتول ، میوه کمی شیرین است. دیگر ترکیبات شامل استروژن دی انتول، روغن ثابت، فلانوئید ، اسید های آلی و پروتئین است.
دارو شناختی و اثرات مهم:
ضد نفخ، ضد اسپاسم، آنتی سپتیک ، خلط آور و همچنین جهت تسکین کرامپ ها به بعضی از فراورده های ضد یبوست اضافه می شود. در طب عوام از این گیاه به عنوان زیاد کننده شیرنیز استفاده می شود. این گیاه کاربرد طعم دهنده نیز دارد.
فراورده های گیاهی:
فراورده هایی همچون چای کیسه ای حاوی 2 گرم پودر میوه این گیاه، شربت ، قطره های ضد سرفه، خلط آور، مقوی معده و ضد نفخ بخصوص برای کودکان، از این گیاه تولید می گردد.
عوارض جانبی:
مصرف رازیانه در حد دارویی دارای عارضه نیست؛ ولی مصارف بیش از حد آن ممکن است باعث استفراغ یا حساسیت فوری شود. همچنین مصرف آن در زنان باردارتوصیه نمیگردد و در افرادی که سرطان های وابسته به استروژن دارند نیز نباید مصرف شود.
مهمترین اثرات گزارش شده:
ضد درد، ضد باکتری، ضدآندروژن، ضد ورم، ضد سم، ضد نفخ، ضد اسپاسم، ضد ویروس، ضد سرفه، افزایش دهنده میل جنسی، مقوی قلب، کاهش دهنده پرفشاری خون، هضم کننده، معرق، ادرارآور، خلط آور، قارچ کش، استروژنیک، محرک معده، افزایش دهنده شیر، مسهل، مقوی معده، کرم کش و ناکوتیک.