گشنیز
نام علمی: Coriandrum sativum
نام عمومی: Coriander
نام انگلیسی: Coriander
نام عربی: کزبره (Kozbarah)
نام فرانسوی: Coriander
نام آلمانی: Koriander
قسمت مورد استنفاده گیاه میوه آن است که عوام به آن دانه می گویند. این میوه ها کروی و کوچک و دارای بوی مطبوع می باشند. البته برگ های گیاه به عنوان سبزی خوراکی مصرف می شود؛ همچنین در آشپذی و تغذیه مورد استفاده زیادی دارد. گشنیز در بسیاری از نقاط ایران، ازجمله کرمان، بوشهر، برازجان، آذربایجان، کرمانشها، بلوچستان، یزد و قزوین کشت می شود.
ترکیبات مهم:
میوه های گشنیز حاوی حدود یک درصد اسانس خوشبو هستند. ترکیبات مهم این اسانس شامل لینالول، آلفاپی نن، لیمونن، گاماترپی نن، کامفر، ژرانیول و ژرانیل استات است. ویتامین هایی شامل A،K ،E ،C ،B9 ،B6 ،B5 ،B3 ،B2 ،B1 و املاحی مانند کلسیم، آهن، منیزیوم، منگنز، فسفر، روی، پتاسیمو سدیم در برگ این گیاه نیز یافت می شود.
موارد استفاده:
از خواص مهم این گیاه میتوان به ضد اسپاسم، ضد قارچ، ضد میکروب، مقوی معده، ضد نفخ، ضد گاستریت و بهبود اسهال و ترش کردن معده اشاره کر.
همچنین از این گیاه در صنعت عطر سازی به میزان زیادی استفاده می شود.